زندگی به سبک ام اس

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

در عجبم از تفکرات مردم سرزمینم، موضوعی که خوشبختانه تا به امروز با آن مواجه نبودم چون کسی از بیماریم مطلع نیست.

برخی از بیماران گله دارند از نظریه پردازی های مردم درباره دلیل بیماریشان. نمیدانم این اشخاص چگونه با عالم غیب ارتباط دارند که می دانند بیماری یک شخص به دلیل گناهان و ناسپاسی والدین او در گذشته است و یا عقوبت گناهان کبیره خود بیمار!

بسیار سخت است که در کشور اسلامی زندگی کنی و یک مسلمان پس از دیدن یک بیمار بجای اینکه فکر کند: 

"چقدر روح بزرگی دارد که با این بیماری سخت امتحان میشود."

بگوید:

 "بخاطر گناهان خودش یا والدینش گرفتار بیماری شده".

خدایی که من میشناسم بسیار مهربان است، حتی بیماری را هم برای بزرگ شدن به انسان ها می دهد نه برای انتقام.

* مشخصا این پست برای اثبات بزرگی روح خودم نیست، چون نه روح بزرگی دارم و نه بیماریم آنقدر سخت است.

تا سینووکس پنجاه و پنجم، ایام به کام

دوشنبه ها که برای تزریق میروم، یک آقای ام اسی نیز برای تزریق می آید، ما چهار شباهت باهم داریم؛ داروی یکسان، تزریق روز دوشنبه، مطلع نبودن خانواده از بیماری و دیگری شباهتی است که پرستارمان اسم اش را گذاشته "چسبیا". این اسم از یک چسب گِرد یا همان چسب تزریق گرفته شده، چون ما هر بار که برای تزریق می رویم یکی از این چسب ها همراه خود میبریم تا خون ناشی از تزریق لباسمان را کثیف نکند، دلیل این آقا را نمی دانم اما من مجبورم پس از تزریق به محل کارم بروم و با همان لباس نماز بخوانم پس ترجیح میدهم لباسم خونی نشود.

من با این چسب خاطره ها دارم، از پیدا کردن و خرید این چسب ها تا پنهان کردن و تعجب دیگران و ... .

این آقا نیز خاطراتی با این چسب دارد مثلا همین امروز یک خاطره جالب از این چسب برای من و پرستار ساخت. البته این ماجرا را پرستار برایم تعریف کرد، قاعدتا من هنگام تزریق آنجا حضور ندارم. این آقا نیز مانند من، هنگامی که پرستار مراحل آماده سازی آمپول را انجام می دهد چسب را آماده میکند و در دستش نگه میدارد. اما امروز بعد از تزریق متوجه می شود چسب روی دستش گم شده، پس از جستجوی فراوان چسب پیدا نمی شود. پس از اتمام تزریق و مرتب کردن لباس، پرستار متوجه یک چسب گرد بر پیشانی این آقا می شود و حالا نخند، کی بخند. و بدین گونه یک خاطره چسبی دیگر به خاطرات چسبیمان اضافه می شود.

گاهی حواشی بیماری هم می تواند جالب و خنده دار باشد;)