CinnoVex 198

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

سالها با معضلی بنام "کامل گرایی"  (کمال گرایی) دست و پنجه نرم کرده ام و میکنم. درد دارد، دردش از همه تزریق هایم بیشتر است، عوارضش هم که گفتن ندارد، از پرعارضه ترین داروها هم پیل افکن تر. خیلی آرام می تواند تمام استعدادها، توانایی ها، سرمایه های مالی و جانی را نابود کند. هنوز جرات نکرده ام خسارت این "کامل گرایی" را در زندگی خودم تخمین بزنم. صد البته این تخمین نیز بیهوده است.

خیلی ها معتقدند این درد بی درمان است، اما این بشر دوپا ثابت کرده جان سخت تر از این حرفهاست. یک روزی، یک جایی، ممکن است جانش به لب برسد و بالاخره بزند به سیم "ناکامل بودن".

انسان "ناکامل" نیاز به یک زندگی "ناکامل" دارد. اگر به این باور نرسد و همچنان به دنبال سراب "کامل بودن" باشد، انرژی هایی که می تواند صرف "لذت ناکامل بودن" شود، در مسیر "کامل گرایی" تلف می شود. نتیجه می شود کیلومترها مسیر رفته، پاهایی خسته و ذهنی که حتی دوست ندارد به ساده ترین مسائل فکر کند.

و اما "لذت ناکامل بودن". یعنی به اندازه توانت راه بروی، بدوی، گاهی وسط مسیر بنشینی و استراحت کنی، از تمام موفقیت های ریز و درشتت لذت ببری نه اینکه یک قله دست نیافتنی را نشانه بروی و در غم نرسیدن به آن در کوهپایه بنشینی یا با شتاب به سمت قله بدوی و در همان ابتدای راه خسته شوی. یعنی برای شکست هایت گریه کنی اما خود را هلاک نکنی، فقط درس هایی که لازم است را یاد بگیری و باز هم به مسیرت ادامه دهی.

بزرگی از بزرگان بیان همیشه گوشزد می کند، روش درمان، مهارت "نشنیدن" است. یعنی توهمات جامعه و اطرافیان را نشنوی و راه خودت را بروی، اجازه ندهی راه و رسم زندگی و معیارهای موفقیت را با عقل ناقص خودشان به تو دیکته کنند. مانند همان داستان قورباغه ناشنوایی که در چاه افتاد و یاس و ناامیدی دیگران را تشویق پنداشت و با موفقیت از چاه خارج شد.

این روزها سعی در ایفای نقش قورباغه ناشنوا دارم و آهسته قدم برداشتن. سخت است اما باید رفت.

- ماه من، مرا به یاد آور.

در مسیر CinnoVex

تا سینووکس صد و نود و نهم، ایام به کام

CinnoVex 197

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- مخالف واقعیت می شود دروغ. بسیار فکر کردم اما نفهمیدم این دروغ چه نفعی می تواند برایم داشته باشد. سوال این دوست عزیز، هیچ احساسی در من ایجاد نکرد، نه ناراحتی و نه عصبانیت، شاید فقط کمی تعجب کرده باشم. اما تفکر پشت این سوال نگران کننده است. 

در این سالها تلاش کردم دیدگاه های اشتباه جامعه نسبت به بیماری ام اس را کمی تلطیف نمایم و تجربیاتم را در این زمینه به اشتراک بگذارم تا شاید راه برای دیگران هموارتر شود (حتی یک نفر) اما به یاد ندارم تقاضای کمک نقدی، غیر نقدی، عاطفی و ... کرده باشم، یا حتی برای یک موسسه خیره تبلیغ کرده باشم، پس چگونه چنین سوالی در ذهن یک خواننده شکل می گیرد؟

گاهی در شبکه های اجتماعی دیده ام، شخصی که هیچ نام و نشان واقعی ندارد، شماره حسابی اعلام می کند برای کمک به یک خانواده بی بضاعت، یک واقعه تلخ طبیعی مانند زلزله کرمانشاه، یک کودک بیمار یا موارد مشابه، و مردم بدون هیچ تحقیقی در مورد آن شخص یا آن اتفاق، کمک می کنند.

این میزان از افراط و تفریط، نگران کننده نیست؟

از همین دیار مجازی

تا سینووکس صد و نود و هشتم، ایام به کام

CinnoVex 196

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- با رضایت نتایج MRI را نگاه می کند و می گوید خوب است. پلاک ها را روی عکس نشان می دهد و می گوید، میبینی؟ همچنان غیرفعال هستند. با لبخندی پررنگ می گویم خداراشکر.

مانند همیشه به شادی توصیه می کند.

پس از بررسی نتایج می پرسم، با وضعیت فعلی، میتوانم روزه بگیرم. می گوید حالت خوب است، می توانی روزه بگیری به این شرط که در معرض گرما نباشی و استراحت کافی داشته باشی.

- هنوز اختلاف نظر زیادی بین پزشکان در مورد روزه داری بیماران MS وجود دارد. برخی معتقدند بدون در نظر گرفتن شرایط بیمار، روزه برای همه بیماران مضر است و برخی دیگر می گویند اگر بیمار در وضعیت خوبی باشد روزه داری مشکلی ندارد. بر اساس گفته های یکی از پزشکان حاذق که اخیرا خواندم، هنوز تحقیقات قابل استنادی در زمینه تاثیرات گرسنگی طولانی مدت در بیماران MS وجود ندارد. در نتیجه بهترین کار، اعتماد به پزشکی است که در جریان کامل روند بیماری است.

- طراوت بهاری همچنان باقی است.

در مسیر CinnoVex

تا سینووکس صد و نود و هفتم، ایام به کام

CinnoVex 195

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

هیچ نشانه ای از تجمل گرایی در خانه نیست اما سادگی، صمیمیت و مهربانی در آن جریان دارد. شاید بهتر باشد بجای خانه بگویم دانشگاه، چون هر لحظه حضور در آنجا، درسی بزرگ است. دوست داری ساعت ها بنشینی و فقط تماشا کنی و بشنوی و یاد بگیری اما صد حیف که زمان محدود است و حضور تو ... (بدلیل حساسیت صاحبخانه به کلمه مورد نظر، حذف گردید!) . 

بدون توقع محبت می کنند، بدون تعارف هر آنچه دارند در اختیارت می گذارند، بدون ریا سخن می گویند. افکاری بلند، عمیق و توسعه دهنده دارند. 

توصیف این همه خوبی، کار سختی است که قلم ضعیف بنده از عهده آن بر نمی آید.

کاش همه بجای چیدن وسایل زیبا، افکار و اعمال زیبا در خانه هایمان بچینیم.

تا سینووکس صد و نود و ششم، ایام به کام

CinnoVex 194

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- هزینه MRI سر با/بدون تزریق ماده حاجب: 185 هزار تومان

  هزینه MRI گردن با/بدون تزریق ماده حاجب: 185 هزار تومان

  هزینه کلی: 560 هزار تومان

  سهم بیمار: 370 هزار تومان + 8 هزار تومان هزینه لباس و CD

  سهم بیمه تامین اجتماعی: 182 هزار تومان

- هزینه آنژیوکت و ماده حاجب با بیمه تامین اجتماعی: 36 هزار تومان

- ساعت ورود به دستگاه MRI : هشت صبح

 ساعت خروج از دستگاه MRI : نه صبح

- مسئول عکسبرداری همان ابتدا در حال نصب آنژیوکت می گوید، همه از آنژیوکت میترسند، پس نگران نباش، حتی آقایان می ترسند! کمی تلاش میکند و میگوید پیچ آنژیوکت خراب است، به سمت قفسه ها می رود تا چیزی بیاورد و میگوید، هند که پول ندارند، نفت را میدهیم این آنژیوکت های خراب را تحویل می گیریم، محصولات سوئیس عالی است اما دیگر وارد نمی شود. ادامه می دهد البته ماده حاجبی که خریده ای آلمانی است و بدون عوارض که البته بعد از این همین را هم نمی توانیم وارد کنیم. سری به تاسف تکان می دهم و تا آخر منتظر مرحله ترسناک هستم که می گوید تمام شد.

بسم الله الرحمن الرحیم می گوید و دستگاه را روشن می کند.

صدای ناهنجار دستگاه آغاز می شود. تنها چیزی که میبینم سفیدی است و لاغیر. به هر آنچه می توانستم فکر کردم، مرور خاطرات، نوشتن مطلب جدید در وبلاگ، کارهای شرکت، قرار با دوستان، عالم شهود، عرفان، خدا و ... . گاهی چشم هایم را می بستم و گاهی باز می کردم.

پس از مدتی نامعین، مسئول عکسبرداری برمیگردد و ماده حاجب را تزریق می کند و می رود.

باز هم فکر و فکر و فکر و صداهای ناهنجار.

دستگاه که خاموش می شود، وارد اتاق می شود و با خوشرویی آنژیوکت را باز می کند و عذرخواهی میکند از خونی که روی دستم ریخته و می گوید باور کنید بخاطر همان آنژیوکت خراب است و تقصیر من نیست. چسب تزریق را می زند و می گوید چسب را فشار بده و خداحافظ. در حال فشار دادن چسب بطرف رختکن می روم. بیرون اتاق نفر بعدی منتظر است، انگار استرس دارد، با دیدن من و خون روی دستم رنگ از رخش میپرد. خنده ام میگیرد، کاش می توانستم توضیح دهم لزوما قرار نیست او هم تزریق داشته باشد اما نمیتوانم.

داخل رختکن ساعت را نگاه میکنم، دقیقا یک ساعت داخل دستگاه بوده ام، به صبر خودم آفرین می گویم، فکر نمی کردم انقدر دوام بیاورم.

آینه را نگاه می کنم، با آن لباس های آبی یکبار مصرف که حداقل سه برابر اندازه من است، آنقدر مسخره به نظر میرسم که فقط میخندم و فوری لباس عوض میکنم و آنها را شوت میکنم داخل سطل زباله.

کارمند پذیرش عکس ها را می دهد دستم و می گوید گزارش 10 روز بعد آماده می شود. عکس ها را پس می دهم و می گویم با گزارش تحویل می گیرم.

- هوای دم صبح آنقدر لطیف است که دوست دارم این مسیر بهشتی هرگز تمام نشود.

در مسیر CinnoVex

تا سینووکس صد و نود و پنجم، ایام به کام

CinnoVex 193

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

برق قطع است اما زیرزمین با برق اضطراری مانند روز روشن است. جمعیت داخل داروخانه بیشتر و بیشتر می شود چون سرور به برق اضطراری وصل نیست و در نتیجه کل سیستم داروخانه قطع است. داروخانه تخصصی برای تحویل داروها نیاز به تایید اینترنتی دارد. مدیریت بحران به سبک ایرانی یعنی همین.

تا سینووکس صد و نود و چهارم، ایام به کام

CinnoVex 192

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- یک سالی میشد که پزشکم برای دوره فوق تخصص رفته بود، چند هفته قبل منشی تماس گرفت و خبر از بازگشت پیروزمندانه اش داد. وارد مطب که شدم همه چیز نونوار شده بود، از کاغذدیواری گرفته تا دوربین مدار بسته که کمی عجیب به نظر می رسید. و عجیب تر از همه تشکیل پرونده بود. پس از چند سال، برای اولین بار برای بیماری MS پرونده دارم و لازم نیست هر بار ماجرای بیماری و علائم را از اول تعریف کنم یا نتایج آزمایش های قبلی را ببرم. تنها مشکلی که با پزشکم دارم، تجویز داروی زیاد است. برای مثال، همیشه می گوید روحیه ات را تقویت کن و چند دارو می نویسد، هر چه می گویم روحیه من خوب است و نیاز به دارو ندارم، توجهی نمی کند و می گوید بخور خوب است.

خوشبختانه مانند پزشک قبلی، برای هربار تجویز دارو، حق ویزیت دریافت نمی کند. پرداخت حق ویزیت 35 هزار تومانی برای تجویز داروی ماهانه کمی سنگین است.

- چند دقیقه برای یک تماس تلفنی از سالن انتظار مطب بیرون میروم اما وسایلم را همراه نمیبرم چون دقیقا روبروی دوربین مداربسته نشسته بودم. به محض بازگشت، منشی می گوید هرگز وسایل خود را در سالن رها نکن. هفته گذشته، یکی از بیماران برای چند دقیقه وسایلش را روی صندلی گذاشت و بیرون رفت و وقتی بازگشت، کیف و تبلت اش را دزدیده بودند و پیگیری برای یافتن دزد بیهوده بود چون مطب همیشه شلوغ است.

- آزمایش MRI با تزریق و بدون تزریق در پیش دارم و کلی پلیس بازی. آخرین MRI مربوط به سال 94 بود و پزشک پس از تعجب فراوان، مجددا تجویز کرد. امیدوارم پلاک ها غیرفعال باشند یا حتی از بین رفته باشند. ذهنم درگیر بیمه تکمیلی و چگونگی دریافت هزینه آزمایش هستم چون در گزارش آزمایش صریحا به بیماری MS اشاره می شود. گاهی پنهان کردن بیماری و حواشی اش پیچیده می شود.

- و اینک بهاری که به نیمه رسید.

در مسیر CinnoVex

تا سینووکس صد و نود و سوم، ایام به کام

CinnoVex 191

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- پرستار با تعجب می گوید، این کبودی از کدام تزریق مانده؟ میگویم دو هفته قبل. تعجبش بیشتر میشود و میگوید پس چرا هنوز کبود است؟ بعد خودش جواب می دهد، البته تعداد تزریق ها زیاد است، چندین سال.

می گویم، در حال تقویت عضله های ران هستم تا بتوانم تزریق ها را چرخشی کنم. می گوید، خیلی کار خوبی میکنی و لبخندی از سر رضایت میزند.

پشیمانم از این چند سال که چرا زودتر اقدام نکرده ام. همیشه ورزش کرده ام، تاثیرگذار بود اما زیاد هدفمند نبود.

با اینکه پرستار همیشه حواسش به تغییر محل تزریق هست اما بازهم به دلیل تعداد زیاد تزریق، بافت محل تزریق آسیب میبیند.

به تمام عزیزانی که تزریق های هفتگی دارند توصیه اکید میکنم، چرخشی کردن محل تزریق را جدی بگیرند.

کلی تر بگویم، در هر موقعیتی هستید، بمیرید، قبل از اینکه بمیرید.

- رخش چشم نوازی نیست، از همین وانت سفید معمولی های باربری است که همیشه صبح ها روبروی یک آرایشگاه پارک شده است. یک برگه A4 چسبانده روی شیشه با این نوشته:

در صورت ایجاد هرگونه مزاحمت تماس بگیرید:

09......

- شکوفه هایی که خاطره شدند.

ماحصل سفری به همین حوالی

تا سینووکس صد و نود و دوم، ایام به کام

CinnoVex 190

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- انسان معاصر هر روز به دنبال روش های زندگی در لحظه است، فکر میکند در گذشته یا آینده زندگی میکند، فکر میکند از حال لذت نمیبرد. اگر شما نیز این افکار را در سر دارید، لحظه ای که یک تکه غذای لذیذ در دست دارید، به آینده فکر کنید و بخاطر ضرری که دارد نخورید، یا درست همان لحظه که روی تخت دراز کشیده اید و مشغول زیر و رو کردن شبکه های اجتماعی هستید به آینده فکر کنید و با اراده ای محکم به پا خیزید و ورزش کنید، یا لحظه ای که با والدین خود بر سر موضوع مهمی در حال جدل هستید، لبخندی بزنید و بگویید من قدر شما را میدانم چون نمیدانم چند صباح دیگر در کنار هم خواهیم بود پس موضوع را فراموش کنید.

انسان همیشه در حال زندگی می کند، اگر کاری را انجام می دهد یا از انجام کاری امتناع می کند. موضوع،  اولویت ها و انتخاب های اوست. و گاهی انسان بی ارادگی ها و تنبلی های خود را پشت بهانه هایی مانند "نداشتن هنر زندگی در لحظه" پنهان می کند.

- پیش از باز کردن کادو، از سلیقه کادو دهنده تعریف نکنید، ممکن است باعث شرمساری او و خجالت زدگی شما در جمع شود.

- و اکنون، زمستانی که بازگشته است.

در مسیر CinnoVex

تا سینووکس صد و نود و یکم، ایام به کام

CinnoVex 189

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- وارد مغازه میشوم و اولین چیزی که توجهم را جلب میکند، نوشته ای روی شکلات هاست.

"لطفا مانع شکلات خوردن فرزندان خود نشوید، از نظر ما حلال است"

- روی دیوار آپارتمان نیمه کاره ای چند کاغذ چسبانده اند با این متن:

"خداوند پدر و مادر کسی که در این محل آشغال نمیریزد را بیامرزد"

- تمام روز به مردمی فکر میکنم که اکثرا حسرت میخورند وقتی فلانی گفت بعد از عید طلا و دلار گران خواهد شد، چرا دلار و طلا نخریدند تا در این آشفته بازار سود کلانی بکنند. سود؟

ماحصل سفری به همین حوالی

تا سینووکس صد و نودم، ایام به کام