زندگی به سبک ام اس

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- قرار بود همه این دنیا وسیله ای باشد برای رسیدن. اما ما هدف را فراموش کردیم و همه وسیله ها تبدیل به هدف شدند. مانند اهداف همین دنیاییمان، همین ماشین که قرار بود حمل و نقل را آسان کند، کم کم به دست آوردن یک مدل خاصش هدف ما شد. یا لباسی که قرار بود ما را بپوشاند، خرید یک مارک خاصش دغدغه شد.

این روزها انگار اکثر آدم ها نمی دانند از جان زندگی چه می خواهند.

گاهی لازم است بنشینیم پای حرف دل خودمان، شاید حرف های زیادی برای شنیدن داشته باشد. دل آدمی قادر نیست به خودش دروغ بگوید، ساده و صریح آنچه را که باید می گوید. جایگاه واقعی انسان را گوشزد می کند اما دخالتی در باقی ماجرا نمی کند. باقی راه را باید با قدرت عقل و توان جسم پیمود.

- وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا کُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِینَ *

هر بار این آیه را میخوانم، ناخودآگاه چشم میدوزم به آسمان. انگار امنیت را سرازیر می کنند توی دلم. دلم قرص می شود و محکم تر قدم برمیدارم.

ستایش خداوندی را که لحظه ای از احوال ما غافل نیست. 

مهربان پروردگارا غفلت هایمان را بر ما ببخشای که ما انسانیم و فراموشکار.

* آیه 17 سوره مومنون: و به راستى [ما] بالاى سر شما هفت راه [آسمانى] آفریدیم و از [کار] آفرینش غافل نبوده‏ ایم(۱۷)

تا سینووکس صد و بیست و ششم، ایام به کام