زندگی به سبک ام اس

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- با خشاب خالی قرص و چهره ای خسته وارد داروخانه می شود. پسر جوانی است حدودا بیست و پنج ساله. خشاب خالی را نشان متصدی پذیرش می دهد. متصدی می گوید این دارو را نداریم و دست خالی راهی اش میکند. جوان بعد از چند لحظه مجددا وارد داروخانه می شود و از حسابدار همیشه خندان می خواهد نام دارو را به فارسی روی کاغذ بنویسد و می گوید تمام داروخانه های شهر را گشته ام اما بی فایده است، می خواهم زنگ بزنم به اقوام پایتخت نشین تا از قاچاقچی ها دارو را تهیه کنیم. حسابدار نام دارو را می نویسد و توضیح می دهد برو داروخانه بهشتی، دفتر تهیه و توزیع دارو، اگر داروخانه ای موجودی داشته باشد، راهنماییت می کنند. پسر جوان با ناامیدی می گوید همین الان از داروخانه بهشتی آمدم اما چیزی درباره این دفتر نگفتند. حسابدار اصرار میکند پیش از فکر کردن به داروی قاچاق مستقیما به دفتر تهیه و توزیع دارو مراجعه کند.

- دانه های تسبیح را یکی یکی میچرخانم و بعد از بردن نام تک تک خوانندگان عزیزم صلواتی میفرستم و برای سلامتی و برآورده شدن خواسته های دوستان دعا میکنم. دوستان عزیزی که هر بار از اینجا گذر می کنند برای سلامتیم دعا میکنند، از اینکه میتوانم روزه بگیرم خوشحال می شوند و خدا را شکر میکنند، اگر دردی داشته باشم همدردی می کنند و ... . باید حواسم به این مهربانی های با ارزش باشد.

"من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق".

تا سینووکس نود و هفتم، ایام به کام