زندگی به سبک ام اس

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خوانندگان عزیزم

- با نگاه مهربانش همه را تماشا می کند اما مردم یا روی بر می گردانند یا زل زده اند به صورتش، بعضی ها هم زیرلب چیزی می گویند و غمی بر چهره شان می نشیند و نگاهشان را از او می دزدند.

در دل مادرش غوغایی برپاست، دیگر طاقت این نگاه ها را ندارد. سریع بغلش می گیرد و پیاده می شود. قطره اشکی بر صورت سرخش می غلتد و زیر آفتاب سوزان تابستان کنار خیابان منتظر تاکسی می ایستد. او بی تابی می کند و نمی داند مادرش از او بی تاب تر است.

حالا چند وقتی است که مادر خانه نشینی را ترجیح می دهد اما او هنوز هم دوست دارد میان مردم رفت و آمد کند، دوست دارد به آنها لبخند بزند و محبت دریافت کند، مانند هر موجود زنده ای نیاز به محبت کردن و محبت دیدن دارد. گیاه نیز با محبت بهتر رشد می کند و شاداب تر است، پس چگونه می توان پذیرفت انسانی بدون محبت پژمرده نشود؟

اما مردم به یک دلیل ساده از او دوری می کنند و محبتشان را دریغ می دارند، به دلیل وجود یک کروموزم اضافی، یعنی همان سندرم دوان یا مُنگلیسم.

- سفیر یعنی پیام رسان. دوستی میخواهد سفیر سندرم دوان باشد.

دوست عزیز اولین پیام شما را من دریافت کردم و حالا با افتخار اعلام می کنم من نیز سفیر بچه های به خودت "عین گل" هستم، همان ها که مردم می گویند "مُن گل".

در مسیر CinnoVex

+ پاسخ سفیر سندرم دوان عزیز به سوال بنده و دوستان عزیز درباره نحوه رفتار با این عزیزان:

تا سینووکس نود ام، ایام به کام